Patrząc na pięknego motyla jakim jest brudnica mniszka trudno wyobrazić sobie, że to jeden z najgroźniejszych szkodników drzewostanów iglastych. Gatunek ten roi się od lipca do września. Zimują jaja, z których na przełomie kwietnia i maja wylęgają się gąsienice. Pierwsze dni życia spędzają w skupiskach na korze drzew, nazywanych lusterkami. Następnie wchodzą w korony rozpoczynając żer, początkowo na kwiatostanach, a następnie igłach.

Celem kontroli występowania tego gatunku jest ocena stopnia zagrożenia lasów iglastych i mieszanych z przewagą drzew iglastych w wieku powyżej 20 lat. Podstawą do sporządzenia prognozy zagrożenia jest liczba samic siedzących na pniach w czasie kulminacji lotu. Stosuje się dwie metody rejestrowania liczby samic: metodę dwudziestu drzew lub metodę transektu. Moment kulminacji lotu samic określa się wywieszając pułapki feromonowe na samce. Spadek liczby samców w pułapce oznacza początek kulminacji lotu samic.

Tegoroczna kontrola brudnicy mniszki pozwoliła na sporządzenie następującej prognozy zagrożenia na 2018 rok:

1. w Warszawskiej RDLP drzewostany zagrożone przez brudnicę mniszkę zajmują powierzchnię 3370 ha, z czego zagrożenie słabe (+) występuje na 1920 ha, średnie (++) na 950 ha, a silne (+++) na 500 ha;

2. w Łódzkiej RDLP drzewostany zagrożone przez brudnicę mniszkę zajmują powierzchnię 3905 ha, z czego zagrożenie słabe (+) występuje na 2130 ha, średnie (++) na 825 ha, a silne (+++) na 950 ha.